Zoals de meesten van jullie weten, werk ik al een tijdje in de horeca. In al die jaren ben ik erachter gekomen dat mensen die gaan genieten van iets lekkers, meestal op een vrije dag, het minste tijd hebben van iedereen. Zo mocht ik de afgelopen dagen een aantal piekmomenten werken en ik ben aangenaam verrast door de verschillende opmerkingen van gasten de vinden dat ze te lang moeten wachten.
Gisteren komt een collega naar me toe met de mededeling dat een gast aan hem gevraagd had of onze bonen soms nog in Brazilië gehaald moesten worden. Na nader onderzoek bleek dat ze AL 4 minuten op koffie aan het wachten waren. Nu is mijn werk in bezit van een hypermodern hybride koffiezetapparaat, dat de bonen (uit Brazilië, Timboektoe of welke koffieplantage dan ook) vers maalt, vervolgs drupt de koffie in een kopje en komt er een heerlijk crèmelaagje op. Ondertussen zetten wij een schoteltje klaar, suiker en melk én een koekje erbij. Daarnaast doen we slagroom in een glaasje, waaronder een koffielikeur zit, want hé, service van de zaak. Daarna komt een andere werknemer om het dienblad op te halen en dit naar de gast toe te brengen. Als laatste zet de werknemer de koffie met een lach op tafel en wenst de gast dat de koffie zal smaken. Dit hele proces van de bestelling van de koffie totdat deze op tafel staat hoort een beleving van de gast te zijn. Thuis druk je op een knop, komt er slappe Senseo uit een apparaat en that’s it. Maar lieve gasten, wanneer je in een restaurant, café of wat dan ook een koffie bestelt, geniet dan ondertussen van de sfeer, de accessoires of maak een praatje met degene die je bediend. Vinden ze leuk, want daarom doen ze dat werk. Niet om zich af te vragen of de koffiebonen uit Brazilië komen of dat 4 minuten wachten op een koffie ‘wel erg lang is want thuis gaat dat veel sneller.’
Dat mensen het excuus ‘want thuis…’ gebruiken daar ben ik sowieso allergisch voor. Waarom ga je ergens anders iets eten of drinken, als het thuis beter is? Begrijp me niet verkeerd, ik doe de horeca al jaren met veel plezier. Maar dit soort mensen kan dagen echt verpesten. Ga dan thuis je appeltaart bakken, nodig je breivriendinnen uit en speel zelf voor horecamedewerker. Of ga zelf hamburgers bakken, die perfect op temperatuur zijn als ze even op het aanrecht gestaan hebben. Of zet je fancypancy Nespressoapparaat aan voor een heerlijk kopje koffie. Bedenk er dan wel bij dat je een stukje beleving mist. Want horeca draait om beleving. Niet alleen voor een gast, maar ook voor ons als medewerkers.
Ik wil met dit verhaal geen mensen ontmoedigen om koffie te gaan drinken of uit eten te gaan. Maar bedenk je voordat je klaagt dat wij horecamedewerkers ook maar mensen zijn. Daarbij zijn 9 van de 10 horecamensen keiharde werkers, die dag in dag uit met veel plezier dienbladen uitdragen en gerechten koken. En op sommige dagen willen zoveel mensen genieten van een horecabeleving, dat wij armen en benen te kort komen. En geloof me, op die momenten lopen onze benen harder dan ze kunnen. Draaien onze lichamen overuren. En dat allemaal om u een beleving te bieden. Het enige dat op die momenten van u vragen, is een beetje begrip. Die koffie komt wel, en ook uw gerecht zijn we meestal niet vergeten. En wilt u dan toch een opmerking maken, voor een vriendelijk persoon willen wij best nóg wat harder lopen.
De klant is koning, maar ook een koning kent zijn manieren 😉